W ostatni piątek października wystąpiła w Ożarowie Maz. Grupa Teatralna "Bronisze". Wspaniałych aktorów podjął Dom Kultury "Uśmiech" (ciągle w budowie) i licznie przybyła publiczność. Najmłodsi obejrzeli "Robale" i "Wesołą wyspę Banana", a starszym i najstarszym zaprezentowano "Anioły" oraz "Ubu Króla".

Co do tego ostatniego tytułu należy się pewne uzupełnienie. Otóż jest to tylko skrót "plakatowy", który w pełnym zdaniu brzmi: "Ubu, bardzo według zupełnie nieomalże nie do końca prawie tak, rimejk". Chyba żaden afisz świata nie strawiłby takiego nagłówka pisanego wielkimi literami i stąd pomysł zapożyczenia tytułu "Ubu Król" od Alfreda Jarre'go, według tekstu którego powstał broniszowski scenariusz. Spektakl ten przyniósł zespołowi Grand Prix na festiwalu w Chodzieży, w maju bieżącego roku.

A tu i teraz - w "Uśmiechu" - sala była pełna i śmiechu i skupienia i radości i zdziwienia malujących się na twarzach widzów w czasie każdego przedstawienia.

"Bronisze" to tylko dziecięco-młodzieżowy, amatorski teatr dziecięcy. Ale każdemu - komu słowo "tylko" kojarzy się z bylejakością, zaś "amatorski" z amatorszczyzną - śpieszę donieść, że ci amatorzy wielokrotnie kładli prawdziwych zawodowców na łopatki. Teatralna przygoda Zofii i Zbigniewa Wójcików zaczęła się od tego, że Ona chciała być pedagogiem przedszkolnym, a On trochę szukał w życiu, zanim wykształcił się na "przedszkolankę", jak sam podkreśla  uśmiechem. Ponad ćwierć wieku temu oboje otrzymali pod opiekę nowiutkie przedszkole w Broniszach, małej wiosce pod Warszawą.